Erat enim res aperta.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Mihi enim satis est, ipsis non satis. Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint. Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere. Quis Aristidem non mortuum diligit? Addidisti ad extremum etiam indoctum fuisse. Duo Reges: constructio interrete. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas.

Et quidem illud ipsum non nimium probo et tantum patior,
philosophum loqui de cupiditatibus finiendis.

Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur,
intellegere, quid diceret?

An hoc usque quaque, aliter in vita?
Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est?
Quid enim tanto opus est instrumento in optimis artibus comparandis?
Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus;

Hic si Peripateticus fuisset, permansisset, credo, in sententia, qui dolorem malum dicunt esse, de asperitate autem eius fortiter ferenda praecipiunt eadem, quae Stoici.

Sed fortuna fortis;: Quid interest, nisi quod ego res notas notis verbis appello, illi nomina nova quaerunt, quibus idem dicant?
Bork: In eo autem voluptas omnium Latine loquentium more ponitur, cum percipitur ea, quae sensum aliquem moveat, iucunditas.
Bork: Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse?
Ille incendat?: Summus dolor plures dies manere non potest?
Scrupulum, inquam, abeunti;: Num igitur utiliorem tibi hunc Triarium putas esse posse, quam si tua sint Puteolis granaria?

Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico.
Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt;
Quo modo autem philosophus loquitur?
Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus;
Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas?
Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico.

Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias;

Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur. Certe non potest. Confecta res esset. Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers? Facete M. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii.

Scisse enim te quis coarguere possit?

Summus dolor plures dies manere non potest? Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Audeo dicere, inquit. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis. Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius. Effluit igitur voluptas corporis et prima quaeque avolat saepiusque relinquit causam paenitendi quam recordandi.